وقتی همه خوابیم.............

یادش بخیر
یاد خرداد 88
یاد 21 روز امید در 4سال پیش و 4سال پس از آن.در سالهای نامیدی سالهای سیاه سالهای دروغ
آری.
همه خوابیدیم تا شد آنچه نباید می شد.
آری!
هنوز هم خوابیم.اگرهم خواب نباشیم خودمان را زده ایم به خواب.به خواب زدهایم تا نبینیم .نبینیم چرا مشایی نباید به هیچ وجه و با هیچ دستوری از خلنه ملت خارج شود.گورش را گم کند.نبینیم چرا اژه ایی رفت.بد تر از آن چرا لنکرانی رفت و خیلی های دیگر که می روند تا حلقه ی دوستان اینبار در خانه ملت جمع شوند.سوابق وزراء, رئیسان سازمانها و دولتی ها خود گویاست که رابطه بر ظابطه ترجیح دارد یا برعکس. بر گزاری دادگاه هارا فعلأ بی خیال.ظلم به خاتمی به میر حسین به هاشمی به کروبی و در یک کلام به اصلاحات را هم بی خیال.
ما می خوابیم!
ما می خوابیم تا دزدان و فرصت طلبان بر مملکت جولان دهند.ما می خوابیم تا بهبهانی رأی اعتماد بگیرد.تا متکی امور خارجه ایی که دردوران خوش 8سال با خاتمی به اوج رسیده بود رابا بولیوی , سومالی, بورکینافاسو ,هوگو چاوز و سلطان قابوس به پیش برد.خنده دار است.کاش میشد به جای خنده گریست.تا حداقل سبک شویم.کاش میشد!
به کجا رسیده ایم!؟
بسمان نیست؟باز هم بخوابیم؟گوته میگوید:« كسی که دارای عزمی راسخ است ، جهان را مطابق میل خویش عوض می كند.»
بخدا دیگر وقت بیداریست.وقت هوشیاریست.بیدار باشیم تا گرم باشد پشت خاتمی , پشت میرحسین , پشت کروبی. بیدار باشیم تا دست کم قوای مجریه و قضا بدانند هر خیانتی بر ایران وایرانی روا نیست.ترس باید بمیرد.ترس از ابراز اعتقادات, تر از بیان حقایق................
ما مردمیم.حاکمیت حق مردم است.آن زمان ها نبودیم ولی دیدیم که رهبر کبیر انقلاب می گفت:«من به پشتیبانی این ملت تو دهن این دولت می زنم »بیایید نترسیم.
ناپلئون می گفت:« از پیروزی تا شكست فقط یك قدم فاصله است.»

بیایید قدمی بر داریم.بیایید ایرانی باشیم و باشیم تا ایرانی سبز.