احمدي نژاد و چالش هاي فراجناهي جهاني
قسمت اول
احمدي نژاد باز هم خود به نيويورك مي رود . اين خبريست كه مدت ها ست شنيده ايم ولي براي ما نه عجيب بوده نه فراي انتظار ، اينگونه رفتارهاي احمدي نژاد آنچنان روزمره و فراگير شده كه تا به شيرين كاري هاي جديد نمي رسد كسي را به خود جلب نمي كند . هنوز همگان ژنو و حتك حرمت جايگاه نماينده ي ايران كه متأسفانه احمدي نژاد بود و خود باعث چنين بازتابي شد را از ياد نبرده اند كه او بدنبال افتخاري ديگر به قلب امپرياليسم مي رود !
البته بيان اين مطلب ضروري است كه امت هميشه در صحنه اين بار او را نماينده خود نمي داند ( ولي باز هم دريغا دريغ از آبرويي كه به باد خواهد رفت از بحر هيچ )
اين رفتار شبه سياسي حداقل در دو بستر آشكار قابل بررسي است :
1- چرا احمدي نژاد خود شخصاً به تمامي اينگونه جلساتي مي رود ؟ اين پرسش جواب هاي گوناگون و البته استواري دارد احمدي نژاد به عنوان يك شبه سياست مدار كه تقريباً خالي از مشخصه هاي ابتدائي يك مرد سياست است در اطراف خود نمي تواند به طور مشخص دو جريان را تحمل كند . اولي افرادي هستند كه از نظر توان سياسي و مديريتي از او بيش باشند . اين اتفاق حتي در مورد مردان بي كفايتي كه ناتواني او را تشخيص مي دهند به سادگي اتفاق مي افتد و به سادگي از سر راه كنار مي روند و بلا فاصله توسط عوامل بسيار ناشناس ! در جامعه اين خبر منتشر مي شود كه فلان مقام توسط فلاني خريده شد و از راه راست منحرف شد و چه شد و چه شد ... دومين گروه افراد يا جريانات مخالف و حتي منتقدين هستند كه هر چند احمدي نژاد در مورد آنها هميشه تشبيهات و توهين هاي غير معمولي ؛ البته در سطوح فرهنگي و تربيتي خود بيان مي كند و آنها را ناچيز مي شمرد ولي به شدت در پي حذف اين جريانات بر مي آيد و اين را هم اضافه كنم كه بدلايل روشن عموماً موفق است و به قول معلم عزيز ادبيات دوران دبيرستانم زير بار زور نمي رود مگر آنكه آن زور خيلي پر زور باشد .
طبيعي است كه با چنين رويه ي خارج از تدبيري مجموعه از افراد قوي و كار آمد تهي مي شود و نهايتاً به اين مرحله مي رسيم كه احمدي نژاد مي شود نخبه ارشد دولت ! كه تو خود حديث مفصل بخوان كه به كجا خواهد انجاميد كه تا نخبه ارشد هست نخبگان جز حق درشتي ندارند . اين گونه است كه از مدتي قبل امور مملكت كه به دست ايشان است تعطيل مي شود ( البته اگر امور مملكت طبق معمول به دست افراد ديگري است خوب اين جريان خالي از اشكال است ) و همه ي وقت هزينه بدان راه مي رود كه براي ما بيابند كه مثلاً سيب زميني در تيمور شرقي از ايران گران تر است يا فلان جاني حقير در فلان بلاد جان عزيزي را گرفتست و .... كه وقتي به فلان اجلاس مي رويم نه در مقام مباحثه ي سياسي قرار بگيريم بلكه جر زني سياسي كنيم و از اين استعداد خاص تيم بندي سياسي كه اگر در سران امپرياليسم ظهور كرد در ما از قبل بود ، رفتار جنون آميز شخصي يك آلماني را به منش سياسي اروپا ربط دهيم و اگر شد آمريكا را هم به آن بچسبانيم ...
و اين مطلب تا اطلاع ثانوي ادامه دارد