۱۳۸۸ مرداد ۲۳, جمعه

بغض میرحسین با رسانه های حامي دولت چه میکند؟


اصرار رسانههای دولتی بر انعکاس اظهارات یکی از مطرودین امام خمینی(ره) که با عباراتی بیسابقه از سوی امام خمینی پوچ خوانده شده بود، موجب شده است تا این رسانهها به ابزاری برای انتقامگیری فرد مذکور تبدیل شوند.

اسرافیلیان، نماینده دور دوم مجلس شورای اسلامی که به دلیل طرح سؤال از وزیر خارجه وقت( دکتر علیاکبر ولایتی) در پرونده مک فارلین مورد عتاب شدید امام خمینی قرار گرفته و بنیانگذار جمهوری اسلامی در عباراتی بیسابقه وی را پوچ خوانده بودند، با گذشت 23 سال با بهانه قرار دادن مخالفت دکتر آیت با مهندس موسوی و طرح برخی ادعاهای بیاساس، گویی قصد انتقام گیری از امام خمینی را داشته و رسانههای دولتی نیز از روی بغض میرحسین موسوی با انعکاس برخی ادعاهای فرد مذکور، وی را احیا نموده و به ابزاری برای انتقام گیری از امام خمینی تبدیل شدهاند.

اسرافیلیان در جالبترین بخش اظهارات خود مدعی شده است که دکتر آیت در روز رأی اعتماد مهندس موسوی بهعنوان وزیر امور خارجه در حال بردن مدارک برای افشا در مجلس بوده که ترور گردیده است، در حالی که رجوع به آرشیو مطبوعات نشان میدهد که رأی اعتماد مهندس موسوی بهعنوان وزیر خارجه شهید رجایی در روز 14 تیرسال 1360 یعنی یک ماه قبل از ترور دکتر آیت بوده و اتفاقاْ دکتر آیت در این جلسه به صورتی شدید به مخالفت با مهندس موسوی پرداخته است.

در روز ترور دکتر آیت و روزهای بعد از آن نیز موضوع رأی اعتماد به مهندس موسوی در دستور کار مجلس قرار نداشته است و 12 روز بعد از آن، کابینه شهید باهنر بصورت یکی رأی اعتماد گرفته میشود و جالب اینجاست که مهندس موسوی با 154 رأی موافق و تنها 6 رأی مخالف، به وزارت خارجه منصوب میشود که نکته مهم دفاع صریح و تمام عیار آیتالله خامنهای از مهندس موسوی در این جلسه در پاسخ به اظهارات دکتر آیت در جلسه رأی اعتماد قبلی(14تیر) بوده است که در آن جلسه آیتالله خامنهای بدلیل جراحات وارده از ترور ایشان در روز ششم تیر در بیمارستان بستری بوده است.

رسانههای دولتی اظهارات بیاساس مطرود امام خمینی(ره) را با این عبارات منتشر کردهاند:«روزی که قرار بود موسوی به عنوان وزیر پیشنهادی امورخارجه به مجلس معرفی شود و رای اعتماد بگیرد، مرحوم شهید آیت سخت بیمار بود و چند روز غیبت داشت اما تمام اسناد خودش را جمع و جور کرده و در پوشه گذاشته بود تا به مجلس بیاید، همسرش نقل میکند و میگوید، من از آیت خواستم به مجلس نرود و استراحت کند اما او گفت، امروز(چهارشنبه 16 مرداد 1360) باید تکلیف جمهوری اسلامی مشخص شود و من باید بروم تا این اسناد و حقیقتها را برای مردم روشن کنم.»

اما آنان باید به این سوالات پاسخ دهند که اولا اگر دکتر آیت که در جلسه رای اعتماد 14 تیر سخنرانی کرده است، مدارکی علیه مهندس موسوی داشته چرا آنها را مطرح نکرده و اما به جز چند ادعای غیر مستند که توسط آیت ا.. خامنه ای پاسخ داده شد، چیز دیگری مطرح نکرده بود؟!

ثانیا، در روز ترور و حتی هفته بعد از آن، موضوع رای اعتماد مهندس موسوی در دستور کار مجلس قرار نداشته است که دکتر آیت بخواهد برای افشای مدارک آنها را در 14 مرداد با خود ببرد.

ثالثا، در صورت وجود ابهامات درباره مهندس موسوی، باید آرای مجلس به ایشان در فاصله دو رای اعتماد کم می شد. اما مهندس موسوی که در رای اعتماد اول با 126 موافق و 33 مخالف موفق به کسب رای اعتماد شده بود، در رای اعتماد دوم با 154 موافق و تنها 6 مخالف به وزارت خارجه دولت شهید باهنر منصوب گردید.

از سوی دیگر، اظهارات تکان دهنده امام (ره) در واکنش به سوال 8 نماینده مجلس که اسرافیلیان در صدر آنان قرار دارد، وضعیت آنها را نشان می دهد.

امام خمینی در سخنان علنی خود که در روز میلاد پیامبر اکرم (ص) در 29 آبان 1365 ایراد کرده اند، در واکنش به سوال 8 نماینده مجلس که شامل اسرافیلیان، حسینی سیرجانی، جلال الدین فارسی، سید محمد خامنهای، موسویان، نجفی رمضانی، نیکروش و فهیم کرمانی بوده است، با جدا کردن چهره های موجهی نظیر جلال الدین فارسی و محمد خامنه ای، برخی آنان را پوچ خوانده و تصریح می کنند:

"در حالی که کاخ کرملین به لرزه درآمده است و کاخ سیاه سیاهپوش شده است و میخواهند توجیه کنند هی حرفهای خودشان را و هی از این ور به آن ور میزنند که توجیه کنند این خطایی که کردند و این کسی را که اینجا فرستاند و با رسوایی از اینجا بیرونش کردند، میخواهند توجیه کنند، معالاسف، بعض از اشخاصی که در خود ایران هستند، توجه به مسائل یا ندارند یا متعمدند. اینها هم به تبعیت از تبلیغات آنها، آنها هم با همان لسان، اینجا تبلیغ میکنند.

من نمیخواهم در این روز مبارک اسباب افسردگی اشخاص بشوم، لکن میخواهم عرض کنم چرا این قدر ما عقبافتاده هستیم؟ چرا ما باید به واسطه اغراض نفسانیه اینقدر خودمان را ببازیم؟ چرا باید وقتی که دنیا به تزلزل درآمده است، برای این بیاعتنایی ایران به کاخ سفید و سیاه، چرا ما باید توجیه کنیم مسائل آنها را؟ چرا ما باید این قدر غربزده باشیم یا شیطان زده؟ من هیچ توقع نداشتم از بعض این اشخاص، ولو بعضیشان در نظر من پوچاند، لکن از بعضی از این اشخاص که سابقه دارند، هیچ توقع نداشتم که در این زمان که باید فریاد بزنند سر آمریکا، فریاد میزنند سر مسئولین ما! چه شده است؟ شماها چهتان است؟ چه کردید شماها؟ شماها چرا باید تحتتأثیر تبلیغات خارجی واقع بشوید یا تحت تأثیرات نفسانیت خودتان؟ در یک همچون مسئله مهمی که باید همه شما دست به هم بدهید و ثابت کنید به دنیا که ما وحدت داریم، وحدت ما اینطور شده است و در روزی که هفته وحدت است، چرا شماها میخواهید تفرقه ایجاد کنید؟ چرا میخواهید بین سران کشور تفرقه ایجاد کنید؟ چرا میخواهید دودستگی ایجاد کنید؟ چه شده است شما را؟ کجا دارید میروید؟ این تذهبون؟ من نمیتوانم که آنطوری که میخواهم با شما صحبت کنم و نمیخواهم در روز عید رنجش برای شما پیدا کنم، لکن شما انصاف بدهید که در یک همچو وقتی، وقت یک همچو اموری است؟! وقت یک همچو تأیید است از کاخ سفید؟ وقت یک همچو تأیید است، از ریگان؟ لحن شما در آن چیزی که به مجلس دادید، از لحن اسرائیل تندتر است، از لحن خود کاخنشینان آنجا تندتر است. شما را چه شده است این طور شدید؟ شما که این نبودید بعضیتان. من بعضیتان را می شناسم، شما اینطور نبودید.

من امیدوارم که شما باز توجه کنید به مسائل، توجه کنید به دنیا، توجه کنید به خودتان، توجه کنید به قدرت خودتان. نشکنید این قدرت را، گرچه شماها نمیتوانید، لکن نباید یک همچو کاری در ایران بشود. من نمیخواهم دل شما را بشکنم، لکن شما دل ملت را نشکنید، شما دل مسئولین ما را نشکنید، شما هی تندرو و کندرو درست نکنید، دودستگی ایجاد نکنید، این خلاف اسلام است، خلاف دیانت است، خلاف انصاف است، نکنید این کارها را."

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر